ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
6 Μαρτίου 2020: «Η αποδοχή της διαφορετικότητας ως στοίχημα για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού»
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ενδοσχολικού Εκφοβισμού και της Ενδοσχολικής Βίας, του φαινομένου νεανικής παραβατικότητας – είδος bullying – που αναφέρεται στη χρήση βίας διαφόρων μορφών (λ.χ. λεκτικός εκφοβισμός, κοινωνικός εκφοβισμός, σωματικός εκφοβισμός, ηλεκτρονικός εκφοβισμός) που λαμβάνει χώρα μεταξύ μαθητών/τριών ή συνομήλικων, με τη βλέψη να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση.
Ο σχολικός εκφοβισμός δεν συνιστά καινούριο φαινόμενο, αν εκτιμηθούν τα ερευνητικά δεδομένα στον ενήλικο πληθυσμό που αποκαλύπτουν ότι δεν είναι λίγοι/ες όσοι/ες έχουν βιώσει καταστάσεις θυματοποίησης κατά τη διάρκεια της σχολικής τους θητείας, είτε έχουν υπάρξει παρατηρητές εκφοβιστικών περιστατικών στους/στις συνομηλίκους τους. Τα τελευταία δυστυχώς χρόνια, παρά την ανάπτυξη σημαντικής σειράς δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, της εκπαιδευτικής κοινότητας και των οικογενειών για την πρόληψη ή/και αντιμετώπιση του σχολικού bulling και παρά την ενίσχυση των αντίστοιχων νομοθετικών προβλέψεων που επικεντρώνουν τους προσανατολισμούς τους στα ζητούμενα αυτά, τα στοιχεία που, όχι σπάνια, έρχονται στο φως της δημοσιότητας συνεχίζουν να είναι αποθαρρυντικά για το μέγεθος και τις διαστάσεις του φαινομένου.
Για τα παιδιά με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, έναν πληθυσμό ‘διαφορετικό’ στα μάτια όσων συνομηλίκων τους δεν έχουν περιορισμούς δραστηριότητας, ο σχολικός εκφοβισμός παραμένει συχνό φαινόμενο και ταυτόχρονα ανησυχητικό, καθώς οι έρευνες στο σχετικό πεδίο καταδεικνύουν πως τα παιδιά που φέρονται ως θύτες επιλέγουν ως θύματα παιδιά συναισθηματικά ευάλωτα που καλούνται να υπερκεράσουν περισσότερα εμπόδια από τον μέσο παιδικό πληθυσμό για να ανταποκριθούν στα ζητούμενα του σχολικού τους βίου.
Για εμάς, τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και όλων των ανηλίκων με κάθε μορφής αναπηρία, η εκπαίδευση στην αποδοχή της διαφορετικότητας, στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και ηθικής συλλογιστικής, στη συμπεριληπτική φιλοσοφία και στην ανεκτικότητα είναι ίσως η πιο αξιόπιστη λεωφόρος για τη σταδιακή εξάλειψη των επιρροών και των περιστατικών που οδηγούν στον εκφοβισμό και την περιθωριοποίηση των παιδιών μας από την κοινότητα των συμμαθητών/τριών τους, και όχι μόνο.
Δίνουμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε καθημερινές μάχες, ως συλλογικότητα, για την ενίσχυση της ευημερίας των παιδιών μας σε κάθε έκφανση της ζωής τους, μέχρι να αποτρέψουμε οποιαδήποτε ταπεινωτική συμπεριφορά και κακομεταχείριση, μέχρι να διασφαλίσουμε την πλήρη απόλαυση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών τους, μέχρι να γίνει αντιληπτό από όλους/ες πως η ποικιλομορφία των ανθρώπων δεν είναι πρόσχημα για σύγκρουση, αλλά ένας θησαυρός που, εφόσον αξιοποιηθεί κατάλληλα, θα εμπλουτίσει τις κοινωνίες και τις ζωές μας.