Στην κορύφωση της άνοιξης τοποθετείται η δεύτερη Κυριακή του Μάϊου, μια ημέρα που αφιερώνεται στις μητέρες όλου του κόσμου. Μια ημέρα που έρχεται να θυμίσει τη στάση της μητέρας σε όλη της τη ζωή: πως όλα είναι αποκλειστικά υπόθεση γνήσιας αγάπης, φροντίδας και προστασίας.

Μια ημέρα που έρχεται κάθε χρόνο να χτυπήσει χορδές, συγκινησιακά σημαντικές για την εξέλιξη όλων, συγκεντρώνοντας τη σκέψη στη σεμνή και ταυτόχρονα μεγαλειώδη φυσιογνωμία της αξεπέραστης, «μοναδικής μητέρας» που μας έφερε στη ζωή. Γιατί έχει τη δύναμη, η μητρική φιγούρα, να απωθεί τον όποιον πειρασμό αποθάρρυνσης, πως τα αισθήματα αφοσίωσης, ανυπόκριτης αγάπης, ειλικρινούς σεβασμού, εσωτερικής ομορφιάς και αγνότητας φθείρονται στην καθημερινή τριβή με βασανιστικούς ρυθμούς, δυσκολίες και ανθρώπινες σκοπιμότητες. Όλα αναδεικνύονται εμφατικά υπαρκτά και άφθαρτα στο πρόσωπό της, όλα αναδεικνύονται εφικτά αρκεί να αφεθούμε λυτρωτικά στο λαμπρό της παράδειγμα.

Μια ημέρα που, τη φετινή χρονιά της πανδημίας, όλοι/ες οφείλουμε να γονατίσουμε ευγνώμονα στη μητέρα του παιδιού με αναπηρία. Γιατί στη δύσκολη συγκυρία του εγκλεισμού και περιορισμού των ελευθεριών μας, παλεύοντας με ανασφάλειες και εμπόδια που αρχικά φάνταζαν ανυπέρβλητα, κατόρθωσε, για μια ακόμη φορά, να στείλει ηχηρό μήνυμα πως η αναπηρική οικογένεια και τα άτομα με αναπηρία είναι άξιοι συνεργάτες της κοινωνίας, που συνεισφέρουν πολύτιμα και αντίστοιχα με κάθε άνθρωπο στη γενική ευημερία. Κατόρθωσε να προσθέσει ένα λιθαράκι στον μακρύ και δύσβατο δρόμο προς την κατάρρευση των μύθων περί ‘ειδικών’ και ‘ιδιαίτερων’ πληθυσμών και της αποδοχής πως η αναπηρία δεν είναι τίποτε άλλο από μια έκφραση της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. 

Ας κρατήσουμε ζωντανό το μήνυμα αυτό, όταν οι μέρες μας γίνουν και πάλι «κανονικές». Ας σταθούμε ουσιαστικά στο πλευρό αυτής της μητέρας, που μάχεται σε όλη της της ζωή για να έχει ισότιμη μεταχείριση το παιδί της με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Που, συμφιλιωμένη με τη διαφορετικότητα και την πληρότητα του ‘είναι’ και οπλισμένη με ισχυρή θέληση, εμψυχώνει τον αγώνα για έναν κόσμο με βελτιωμένη πρόσβαση, ίσες ευκαιρίες, ανοικτά πνεύματα, αλλά κυρίως για έναν κόσμο που θα χωρά με σεβασμό και ισότιμα την ολότητά του. Για αυτή τη μητέρα, ας κάνουμε και τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου λιγότερο ανηφορικές, ώστε να μην την προβληματίζουν πια, αντίθετα να τις προσμένει με αισιοδοξία που κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει.

Η ΠΟΣΓΚΑμεΑ και εμείς, οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και όλων των ανήλικων ατόμων με κάθε μορφής αναπηρία, για την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας,

όποια και αν είναι η διάθεσή μας, όποια και αν είναι η ηλικία μας,

ξεδιπλώνουμε μέσα μας δεκάδες Κυριακές μαζί σου και

γινόμαστε όλοι/ες παιδιά

για να εκφράσουμε στη μοναδικότητά σου,

χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς περισπασμούς,

«Ένα Θερμό, Μεγάλο Ευχαριστώ, Απόλυτα Αγαπημένη»