«3 Δεκέμβρη 2021: Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία»
Στην εποχή που ο «Άνθρωπος» χειμάζεται δεινώς από τη δίνη των συνεπειών της υγειονομικής κρίσης και των ταχέως εσπευσμένων απαντήσεων των, ανά τον κόσμο, κυβερνήσεων σε αυτή, η φετινή 3η Δεκέμβρη, Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία, ‘ανατέλλει’ και ‘σκιάζεται’ ταυτόχρονα, σαν ‘σύνορο αδιάβατο’ ανάμεσα στο ‘Πριν’ και το ‘Μετά’ της….
‘Σκιάζεται’ από το αδιάσειστο γεγονός πως όποιες παραδοχές και όποιες αναγκαιότητες για τα άτομα με αναπηρία υπήρχαν χθες, θα έχουν την ίδια υπόσταση και στο ξημέρωμα της επόμενης ημέρας…
‘Σκιάζεται’ από την πρωτοφανή, λόγω της πανδημίας, αλλά και από την προφανή αλγεινή πραγματικότητα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους σε περιόδους κρίσης. Την προηγούμενη δεκαετία βίωσαν με τον σκληρότερο τρόπο την οικονομική κρίση, και σήμερα, οι επιπτώσεις της πανδημίας θέτουν και πάλι στο στόχαστρο τον πληθυσμό αυτό, που ήδη αντιμετώπιζε υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού…..
‘Σκιάζεται’ από την εμπεδωμένη συναίσθηση πως οι αναμενόμενες σήμερα ομόψυχες δηλώσεις αγαθής θεσμικής βούλησης, διάχυτης ευμένειας και αλληλεγγύης για τα άτομα με αναπηρία, θα διολισθήσουν σε ομόθυμη αθέτησή τους τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου. Γιατί η ‘επίκαιρη’ αγωνία να αφουγκραστείς τον Γολγοθά τους την 3η Δεκέμβρη, θα ‘σκιαστεί’ από την ορμητική έλξη της ρουτίνας του/της καθενός/μιάς, στρέφοντας αύριο το ενδιαφέρον σε άλλες ‘επικαιρότητες’…..
‘Σκιάζεται’ από τα ‘διαρκή άλγη’ του καθημερινού τους βίου: την ‘εξιδανικευμένη κανονικότητα’, τα ‘φυσιολογικά κοινωνικά πρότυπα’, τις διακρίσεις στη βάση της αναπηρίας, την περιθωριοποίηση, τους διαχωρισμούς και αποκλεισμούς, τις μοιραίες αμεριμνησίες για την εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία, τα εισοδήματα, την κοινωνική ασφάλιση, την αποφυγή ιδρυματισμού, την ανεξάρτητη, υποστηριζόμενη και ποιοτική διαβίωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα…..
‘Σκιάζεται’ από τον ‘παγιδευμένο ορίζοντα’ των ατόμων με βαριές αναπηρίες και συστηματικές ανάγκες υποστήριξης, να πορευθούν στο ‘δίπολο’ της απευκταίας ‘ιδρυματικής φροντίδας’ ή της δια βίου ‘παραμονής’ στους κόλπους της ‘οικογενειακής φροντίδας’….
‘Σκιάζεται’ από την ελάχιστη συμπαράσταση της δημόσιας υπηρεσίας προς τα άτομα αυτά, που αδυνατεί να μετριάσει το άχθος και την ένταση της ανασφάλειας των οικογενειών για το δύσβατο παρόν και το αβέβαιο μέλλον των ανάπηρων μελών τους……
‘Σκιάζεται’ από την ‘βολικά εξιλεωτική’ απόδοση της ‘ευπάθειας’ και ‘ευαλωτότητας’ των ατόμων με αναπηρία στις υποθέσεις του ατομικού ‘ελλείματος’. ‘Σκιάζεται’ από την αποσιώπηση του τρόπου με τον οποίο ‘συνωμοτούν’ κοινωνικοί, οικονομικοί και άλλοι παράγοντες για τον περιορισμό της πρόσβασης και απόλαυσης εκ μέρους τους, σε ίση βάση με τους άλλους, ενός ευρέος φάσματος κατοχυρωμένων δικαιωμάτων από το γράμμα πληθώρας διατάξεων του Συντάγματος, της εθνικής νομοθεσίας, της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ (Ν.4074/2012)….
...........................................................
Μέχρι την ανατολή μιας «διαυγούς 3ης Δεκέμβρη», απαλλαγμένης από τις ‘σκιές’ των ανεξάντλητων σωρών παραγόντων, που εμποδίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση και πλήρη απόλαυση των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ, μαζί με τις χιλιάδες οικογένειες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, μαζί με ολόκληρη την αναπηρική οικογένεια……
…….ούτε τη φετινή 3η Δεκέμβρη θα αρκεστούμε στην κατανάλωση της ‘κατ’ εξαίρεση’, ‘αποδεκτώς κοσμίας’ στάσης αναγνώρισης και αποδοχής της εισδοχής των ‘διαφορών’ των παιδιών μας με αναπηρία στην ποικιλομορφία της ανθρωπότητας…
……ούτε τη φετινή 3η Δεκέμβρη θα μετριάσουμε τον αγώνα μας κατά των διακρίσεων για τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και την προάσπιση των κατοχυρωμένων και αναπαλλοτρίωτων ανθρώπινων δικαιωμάτων τους…..
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, 3η Δεκέμβρη 2021, ενώνουμε τις δυνάμεις και τις φωνές μας, δηλώνοντας:
‘ΝΑΙ’ στην ‘ΑΦΥΠΝΙΣΗ’ και τη ‘ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ’ – ‘ΟΧΙ’ στον ‘ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ’ και την ‘ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ’
Το αυτονόητο, το δικαιωματικό κεκτημένο των παιδιών μας, με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, δεν ταυτίζεται με το δεδομένο. Χρειάζεται διαρκή διεκδίκηση! Ανθίζει με τη συμμετοχή! Απειλείται, όχι μόνο από τις προκλήσεις, κοινωνικές και οικονομικές, αλλά και από την απάθεια, τον εφησυχασμό, τον φόβο, την κόπωση, την υποχώρηση…..
‘ΝΑΙ’ στον ‘ΔΙΑΛΟΓΟ’ – ‘ΟΧΙ’ στις ‘ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ’
Πλησιάζοντας 10 χρόνια από την κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματά τους (Ν.4074/2012), δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία τα άτομα με αναπηρία να ακολουθούν διαφορετικά σημεία εκκίνησης και χαμηλότερες ταχύτητες στη ζωή τους έναντι του λοιπού πληθυσμού… Δεν επιτρέπονται δικαιολογίες όταν η διασφάλιση, έστω, κάποιων δικαιωμάτων τους, δεν απαιτεί καν δημοσιονομικό βάρος, αλλά υψιπετή πολιτική βούληση….
Έναν χρόνο από τη δέσμευση της ελληνικής πολιτείας να εφαρμόσει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, τον πολυπόθητο οδικό χάρτη των επόμενων ετών που οραματίζεται αλλαγή υποδείγματος στον τρόπο που η κοινωνία αντιμετωπίζει τα άτομα με αναπηρία, δεν υπάρχει κανένα άλλοθι εφησυχασμού σε γενικόλογες, ευφραντικές επαγγελίες, ισοδύναμες με ένα αισιόδοξο τίποτα….
‘ΝΑΙ’ στην ‘ΙΣΟΤΗΤΑ’ – ‘ΟΧΙ’ στους ‘ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ’
Για τα παιδιά μας, με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, που γεννήθηκαν ίσα με κάθε άνθρωπο στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα, δε ζητάμε ευκολότερη ζωή, αλλά ΙΣΗ με των υπόλοιπων. Ισότητα ουσιαστική στις ευκαιρίες, στην εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική και οικονομική ζωή. Ισότητα πραγματική, που δεν εξαντλείται στα συνθήματα μιας παγκόσμιας ημέρας……
‘ΝΑΙ’ στη ‘ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ’ – ‘ΟΧΙ’ στα ‘ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ’
Αξιώνουμε από την πολιτεία και τους συμπολίτες μας τη γεφύρωση του χάσματος των συνθηκών διαβίωσης των ‘όμοιων’ και των ‘διαφορετικών’….Συνεχίζουμε, μέχρι να καταστεί αντιληπτό πως η επεξεργασία λύσεων περιττεύει, αφού η ‘διαφορετικότητα’ δεν είναι πρόβλημα, αλλά όλοι/ες εμείς σε κάποια έκφανση της προσωπικής και κοινωνικής μας ζωής….
‘ΝΑΙ’ στην ‘ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ’ – ‘ΟΧΙ’ στην ‘ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ’
Γιατί η παραίτηση ισοδυναμεί με το να μη νιώθεις το βάθος της ύπαρξης και τον μόχθο του γίγνεσθαι. Συνεχίζουμε τις διεκδικήσεις για τα δικαιώματα των ανηλίκων και ενηλίκων ατόμων με αναπηρία με ένταση, πίστη, όσο και με αισιοδοξία…Για ένα «αύριο» που δεν θα περιορίζεται απαισιόδοξα στην «αποφυγή του χειρότερου», αλλά θα προσβλέπει «στο καλύτερο» για τα ανάπηρα παιδιά μας…..
‘ΝΑΙ’ στην ‘ΑΣΦΑΛΕΙΑ’ – ‘ΟΧΙ’ στο ‘ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ’
Στη συγκυρία της πανδημίας, αξιώνουμε από την πολιτεία να επιτελέσει αποτελεσματικά τον ρόλο του εγγυητή της ασφάλειας και της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας, παράλληλα με την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, και της διατήρησης της εύθραυστης κοινωνικής συνοχής στις περιστάσεις της διακινδύνευσης.
‘ΝΑΙ’
…στο να αποτελέσει η φετινή 3η Δεκέμβρη την απαρχή μιας ουσιαστικής και ανυπόκριτης αλληλεγγύης για τα παιδιά και ενήλικες με κάθε μορφής αναπηρία,
ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ, 365 ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ!
Με επαγρύπνηση, προσήλωση στον αγώνα μας, ενότητα και υπομονή,
θα πλησιάσουμε, μια «άλλη 3η Δεκέμβρη», σε αυτή την πραγματικότητα!