«Μηδενική ανοχή και έμπρακτη ανθρωπιστική ένσταση στην άσκηση οποιασδήποτε μορφής βίας και εκμετάλλευσης σε βάρος ατόμων, με και χωρίς αναπηρία, από όπου και αν προέρχεται»
Τα περιστατικά κακοποίησης και εκμετάλλευσης της αξιοπρέπειας συνανθρώπων μας στα διαδικτυακά κανάλια, που (επαν)ήλθαν στο φως της δημοσιότητας ύστερα από χθεσινή ανακοίνωση του Αρχηγείου της ΕΛ.Α.Σ. (σχετ.: http://tinyurl.com/yc7p6cy5) της σύλληψης 35χρονου για εμπορία και σωματική βλάβη σε βάρος ατόμων με αναπηρία σε ζωντανή μετάδοση σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, ξυπνούν για μια ακόμα φορά την οργή και τον αποτροπιασμό της ΠΟΣΓΚΑμεΑ, και όλων εμάς των γονέων και κηδεμόνων των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, καθώς έρχονται να προστεθούν στη λίστα επαίσχυντων κρουσμάτων ωμής βίας και κατάφωρης παραβίασης των ανθρώπινων αξιών και των πανανθρώπινων δικαιωμάτων.
Στον απόηχο των αποκαλύψεων για τα εξοργιστικά γεγονότα στο Κερατσίνι, δύο περίπου μήνες πριν, κρίνεται περισσότερο επιτακτικό και επαναλαμβάνεται το κεντρικό αίτημα του αναπηρικού κινήματος για τη λήψη, άνευ της παραμικρής χρονοτριβής, τολμηρών και αυστηρών μέτρων από την ελληνική πολιτεία για τα επιτρεπτά περιθώρια δράσης στο διαδίκτυο και για τον έλεγχό της, πόσω δε μάλλον όταν αυτή καταλήγει σε ζητήματα προκλητικής παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Καθ’ όλα επίκαιρο παραμένει, προφανώς, και το αίτημα για την ενίσχυση και την περιφρούρηση της ασφάλειας και της προστασίας των ατόμων με αναπηρία, με επαρκείς υποστηρικτικές δομές και υπηρεσίες, με στήριξη της οικογένειας και της ασφαλούς και αξιοπρεπούς διαβίωσης στην κοινότητα, και με επαρκείς και αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου, ώστε να «στενεύουν» τα όποια περιθώρια εκμετάλλευσης των ατόμων αυτών, από όποια πλευρά και με όποιον τρόπο μπαίνει στον ‘πειρασμό’ να την επιχειρήσει.
Παράλληλα, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ υπογραμμίζει την ανησυχία της για την πιθανότητα επανάληψης φαινομένων αναφορών από μέσα μαζικής ενημέρωσης που, επιδιώκοντας τη συναισθηματική διέγερση του κοινού, συνοδεύονται από επαναλαμβανόμενες προβολές οπτικοακουστικού υλικού κακομεταχείρισης ή/και άσκησης βίας σε βάρος των θυμάτων, στο πλαίσιο της δημόσιας ανάδειξης του ζητήματος, αλλά και με την αφορμή του.
Περαιτέρω, τονίζει ότι στην αντιμετώπιση και εξάλειψη παρόμοιας φύσεως απαράδεκτων συμβάντων, η ευκαιριακή επικέντρωση στην πρόκληση συναισθημάτων ‘οίκτου’, ‘συμπάθειας’, ‘ευαισθησίας’, ‘διάχυτης ευμένειας’ των συμπολιτών μας απέναντι στον ‘ευάλωτο’ πληθυσμό των ατόμων με αναπηρία, δεν αποτελεί ουσιώδη συνεισφορά. Πέραν του ότι επισκιάζει τις ανεπαρκείς αλλά απαραίτητες κρατικές μέριμνες και υπηρεσίες και την ανάγκη χάραξης και εφαρμογής επαρκών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της προστασίας των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα, προκαλεί πρόσθετους φόβους ή/και αισθήματα πανικού και εντείνει την ήδη τεράστια ανασφάλεια και αγωνία των γονέων και κηδεμόνων τους.
Τα καταδικαστέα αυτά περιστατικά πρέπει να προκαλούν τον αναστοχασμό κάθε πλευράς και την ανάληψη ευθύνης, για κοινές προσπάθειες, για κοινούς αγώνες, για κοινές δεσμεύσεις, για γενναίες μεταρρυθμίσεις και όχι εμβαλωματικές πολιτικές, με στόχο μια κοινωνία που θα καλλιεργεί αντιστάσεις, συλλογικές άμυνες και μηδενική ανοχή απέναντι τόσο στη βία και την απάνθρωπη μεταχείριση των ατόμων με και χωρίς αναπηρίες, όσο και σε όποια πιθανά ενισχυόμενη από τα μέσα ενημέρωσης φοβία και ανασφάλεια.
Μια κοινωνία όπου ο αυτονόητος σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ίσης αξίας όλων στις ευκαιρίες και την αξιοπρέπεια, θα είναι όχι απλώς ευνόητος, αλλά υπαρκτός, ισχυρός και δεδομένος. Όπου η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη μεταξύ πολιτών και κοινωνικών θεσμών, θα αποτελεί «κοινωνικό συμβόλαιο», χωρίς αστερίσκους, ψιλά γράμματα, εξαιρέσεις και ελλείμματα.
Προτρέπουμε κάθε πλευρά και κάθε πολίτη, για κάθε εκδήλωση συμπεριφοράς βίας, κακομεταχείρισης και κακοποίησης σε βάρος προσώπων, με και χωρίς αναπηρία, όχι απλώς σε επίδειξη ανθρωπιστικής ένστασης και μηδενικής ανοχής, αλλά και σε έμπρακτη ανάσχεση και ανενδοίαστη αναφορά της, όπου και αν η εμφάνισή της εντοπίζεται.
Τα «παραδειγματικά μηνύματα» που αναμένουμε να στείλει η Δικαιοσύνη στην κοινωνία από την τιμωρία του δρώντος, εξυπακούεται πως αποτελούν πάγκοινο αίτημα των γονέων και κηδεμόνων των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, και η καταδίκη της στάσης και της δράσης όλων εκείνων που προβαίνουν/συμμετέχουν σε προκλητή ζήτηση υπηρεσιών που θίγουν τα δικαιώματα και πλήττουν την αξιοπρέπεια άλλων ανθρώπων, δεν χωρά αμφιβολία πως θεωρείται, για τις οικογένειές μας, επιβεβλημένη.
Για την ΠΟΣΓΚΑμεΑ,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ιωάννης Μοσχολιός
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Φωτεινή Ζαφειροπούλου