«3 Δεκέμβρη 2022: Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία»
Με την αφορμή και της φετινής 3ης Δεκέμβρη, Εθνικής και Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, μέρες τώρα πληθαίνουν και πυκνώνουν οι ομόθυμες δηλώσεις διάχυτης ευμένειας και αλληλεγγύης για τα άτομα με αναπηρία και αγαστής - ή ψευδεπίγραφης - θεσμικής βούλησης για τη θωράκιση της ποιότητας ζωής τους….. Τις καλωσορίζουμε, αν η ‘αποδεκτώς κοσμία’ στάση ενσυναίσθησης και αποδοχής των ‘διαφορών’ τους στην ποικιλομορφία της ανθρωπότητας, αν οι εξυψωτικοί λόγοι, οι προθέσεις και υποσχέσεις που σε υπερθετικό βαθμό (ανα)παράγονται, δεν διολισθήσουν γνώριμα στη λήθη και στην ομόθυμη αθέτησή τους κατά τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου……
Με την αφορμή και της φετινής 3ης Δεκέμβρη, αναμενόμενα αναλαμβάνονται ανά την χώρα πολλές πρωτοβουλίες, δράσεις, εκδηλώσεις, εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης απέναντι στις καταστάσεις που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία, ως πληθυσμός αυξημένης ευαλωτότητας……Τις καλωσορίζουμε, αν διατηρήσουν τον ‘παλμό’ και τη ‘δυναμική’ τους στις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου……
Με την αφορμή και της φετινής 3ης Δεκέμβρη, υπενθυμίζουμε πως για την ΠΟΣΓΚΑμεΑ και όλους/ες εμάς, τους γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, και των ανήλικων ατόμων με κάθε μορφής αναπηρία, η ‘αυριανή’ δεν είναι ημέρα ‘γιορτής’, ‘φευγαλέας συνάντησης’, ‘διαλείμματος φρούδας αισιοδοξίας’, ‘αβλαβούς ρουτίνας’, ‘καθησυχαστικών σχημάτων’, ‘αόριστης συμπάθειας’ και ‘αδρανούς δυσαρέσκειας’.
Είναι ημέρα περισυλλογής, εγρήγορσης, ‘επιλογής πλευράς’ και δέσμευσης στη συνέχιση των κοινών μας αγώνων, για όσον καιρό, ημέρες, χρόνια, δεκαετίες, αισθητά και επώδυνα…..
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες παραμένουν διαχωρισμένα από την κοινωνία, διαβιώντας σε ιδρύματα, με διαχρονικό τους ‘αγκάθι’ την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για τη φροντίδα τους, ενώ οι προσδοκίες για μια αντίθετη προοπτική εξανεμίζονται όταν η πολυπόθητη Εθνική Στρατηγική για την Αποϊδρυματοποίηση, που χρόνια ευαγγελίζεται η ελληνική πολιτεία, κινείται αργόσυρτα και με αστοχίες στα επίπεδα σύλληψης και εφαρμογής της,
Ø εκατοντάδες μαθητές/τριες με αναπηρία στερούνται το δικαίωμά τους σε ένα σύστημα συνεκπαίδευσης, με απώτερο στόχο τη διαμόρφωση μιας συμμετοχικής κοινωνίας που αποδέχεται τη διαφορετικότητα και σέβεται τα ατομικά τους δικαιώματα, από τις διαχρονικές ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό, πόρους που εγγυώνται τη μεταφορά τους στις σχολικές μονάδες, προσβάσιμο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους εκπαιδευτικό υλικό, ΕΒΠ, σχολικούς νοσηλευτές, εκπαιδευτικούς ΕΑΕ, παράλληλης στήριξης, τμημάτων ένταξης κ.τ.ό,
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες βιώνουν την ταλαιπωρία αξιολόγησης της αναπηρίας τους σε χώρους μη φιλικούς, αν όχι ακατάλληλους, για τις ανάγκες τους,
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες κινδυνεύουν να περιέλθουν σε τραγική κατάσταση όταν χρειάζονται περίθαλψη, λόγω αδυναμίας του δημόσιου συστήματος υγείας να διαχειριστεί με επάρκεια τη σωματική και ψυχοσυναισθηματική τους φροντίδα, ελλείψει υποδομών, θεσμικά διασφαλισμένων διαδικασιών, πρακτικών, οδηγιών και εξειδικευμένου προσωπικού για αυτόν τον σκοπό,
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες που έχουν ανάγκη επείγουσας οδοντιατρικής φροντίδας, καλούνται σε πολύμηνη αναμονή εξυπηρέτησής τους στις ανεπαρκείς δημόσιες οδοντιατρικές μονάδες φροντίδας και περίθαλψης, εξαναγκάζοντας τις οικογένειές μας να προσφεύγουν στις διόλου ευκαταφρόνητου κόστους υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα,
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες προσφεύγουν για ειδικές θεραπείες σε ιδιώτες παρόχους υπηρεσιών υγείας, χωρίς την προηγούμενη θέσπιση κατάλληλων προδιαγραφών για τις σύνθετες ανάγκες τους και χωρίς τη διασφάλιση ουσιαστικών προϋποθέσεων για την καταλληλότητα και επάρκεια των θεραπειών,
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες και οικογένειές μας τηρούν στάση αναμονής για μια δέσμη υποστηρικτικών πολιτικών για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους, που βραδυπορούν αγκυλωμένες στο επίπεδο διακηρυγμένων προθέσεων, νομοθετήσεων, σχεδιασμού της ‘πιλοτικής’ και όχι γενικευμένης εφαρμογής τους[1],
Ø εκατοντάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες στερούνται της πρόσβασης σε κατά περίπτωση μέτρα και διευκολύνσεις, εξαιτίας ‘στεγανών’, ‘άκαμπτων’ ή/και παρωχημένων ρυθμίσεων, προσηλωμένων περισσότερο στους ‘τύπους’ παρά στην ‘ουσία’ της αντισταθμιστικής πρόνοιας λόγω της αναπηρίας τους,
Ø χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες συστηματικά προβάλλονται ως θύματα κοινωνικής ευπάθειας που χρήζουν αρωγής, συμπάθειας ή οίκτου, καθιστώντας απερίσκεπτα τον πληθυσμό τους σε περαιτέρω στιγματισμό και περιθωριοποίηση, βάλλοντας, συνάμα, την εξέλιξη της προσωπικότητάς τους και τη συνεισφορά τους, δυνητική και υφιστάμενη, στη γενική ευημερία των κοινοτήτων τους,
Ø για χιλιάδες άτομα με βαριές και άλλες αναπηρίες, στη μία και μοναδική ζωή που τους δόθηκε να ζήσουν, φαντάζει φρούδα υπόσχεση ένα ολοκληρωμένο φάσμα προσεγγίσεων με ‘ορίζοντα’ την ολόπλευρη υποστήριξη και ανάπτυξή τους στη διαδρομή προς την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη[2],
Ø στις χιλιάδες οικογένειες των ατόμων αυτών εναποτίθεται διαχρονικά το βάρος της ευθύνης για την κατάλληλη φροντίδα της ζωής των ανάπηρων μελών τους, και της, επί θυσίας τους, βελτίωσης της εικόνας του προνοιακού χάρτη της χώρας, από ένα κράτος πρόνοιας υποχρεωμένο να διασφαλίζει όλα τα δημόσια αγαθά, ανεξαιρέτως, σε όλους τους πολίτες του……
Μέχρι να επουλωθούν αυτές και εκατοντάδες άλλες χαίνουσες ‘πληγές’, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ, μαζί με τις χιλιάδες οικογένειες των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες……
…..ασφαλώς και θα τιμήσουμε την Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία!
Όχι, όμως, καταναλώνοντας ασμένως κοινότοπες, ανέξοδες και αδιέξοδες δηλώσεις ευμένειας, που ούτε κατασιγάζουν την ανασφάλεια για το μέλλον των παιδιών μας, ούτε αποτελούν αξίωσή μας.
Θα την τιμήσουμε, συνεχίζοντας να διεκδικούμε, για τα παιδιά μας, με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, για τις οικογένειές μας, ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ - ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ!
Θα την τιμήσουμε, παραμένοντας πιστοί/ές και επάγρυπνοι/ες στον αγώνα μας για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους και ίσων ευκαιριών στην αξιοπρεπή διαβίωση, την εκπαίδευση, την υγεία, τη συμμετοχή, την κοινωνική συμπερίληψη, την προστασία από ιδρυματισμό, την άρση κάθε διάκρισης και αδικίας που ωθεί προς το περιθώριο τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, και κάθε μορφής αναπηρία..…
Γιατί με την αφορμή και της αυριανής 3ης Δεκέμβρη 2022…..10 χρόνια (!) από την ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και 2 χρόνια από τη δέσμευση της πολιτείας για την εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα δικαιώματά τους, ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ, ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ να παρεμβάλλονται στην εκ των πραγμάτων δύσκολή τους διαδρομή ….
Γιατί με την αφορμή και της αυριανής 3ης Δεκέμβρη, ο αγώνας μας για την προώθηση και την προστασία των ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων των ανηλίκων και ενηλίκων ατόμων με αναπηρία, παραμένει αυτονόητα επίκαιρος….
Ήταν και παραμένει ΑΓΩΝΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, για τα παιδιά μας, με αναπηρία, για τις οικογένειές μας,
με ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ να τον ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!
[1] ε.π. πιλοτικό πρόγραμμα για την πρώιμη παρέμβαση, την υποστηριζόμενη απασχόληση, τον ‘προσωπικό βοηθό’ για τα άτομα με αναπηρία, πρόγραμμα για την ημιαυτόνομη διαβίωση κ.τ.ό.
[2] με πρώιμη παρέμβαση,, υπηρεσίες υγείας με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό στις ανάγκες και ιδιαιτερότητες αντιμετώπισής τους, εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση προσανατολισμένη στις συνθήκες της αγοράς εργασίας, πρόσβαση στην απασχόληση∙ στην ανοικτή αγορά ή σε εναλλακτικές μορφές απασχόλησης, κοινωνική φροντίδα με επαρκείς υπηρεσίες, δομές υποστηριζόμενης και ανεξάρτητης διαβίωσης και με προσωπική βοήθεια στην κοινότητα