Υπό το φως των ανωτέρω, μόνο αυτονόητη δυσφορία και αγανάκτηση προκαλεί πλέον ο όποιος εφησυχασμός στην εξακολούθηση προσφυγής στη δυνητική, ‘προσωρινή’ και έσχατη λύση για τη στοιχειώδη λειτουργία του Σ.Α.Π., της αξιοποίησης αιθουσών και υποδομών που παραχωρούνται από την ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων. Υποδομές, που υστερούν σημαντικά των αναγκών του διόλου ευκαταφρόνητου μεγέθους του μαθητικού δυναμικού με αναπηρία του Σ.Α.Π., δεδομένου και του φετινού διπλασιασμού του, και αδυνατούν ν&am

Υπενθυμίζουμε ότι ήδη από την αρχική θέση σε εφαρμογή της ενέργειας, από τα μέσα του περασμένου έτους, είχε διαπιστωθεί και επισημανθεί από την πλευρά της Ομοσπονδίας ότι, σε αντιδιαστολή με τα οριζόμενα στις οικείες αποφάσεις, οι οποίες συναρτούν το ύψος του ειδικού νοσηλίου - τροφείου για τις Σ.Υ.Δ. με το είδος, το ποσοστό αναπηρίας και τον βαθμό αυτονομίας και αυτοεξυπηρέτησης των ενοίκων τους, προσδιορίζοντας τούτο σε €40,00 ή €70,00, κατά περίπτωση (ΚΥΑ Αριθ.Δ29α/Φ.ΘΕΣΜ./ΓΠ26275/1048/22.01.2014, Φ.Ε.Κ. 172/τ.Β’/2014), βρισκό

Όποια και αν είναι η κρίση της Δικαιοσύνης για το περιστατικό που έλαβε χώρα, υπενθυμίζουμε ότι εκδήλωση συμπεριφορών βίας, κακομεταχείρισης και κακοποίησης σε βάρος ατόμων με αναπηρία, συνιστά καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και όσα κατοχυρώνονται από τη Σύμβαση του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για τα Άτομα με Αναπηρίες (Ν.4074/2012), και ειδικότερα τα άρθρα 3 «Γενικές αρχές», 15 «Απαλλαγή από Βασανιστήρια ή Σκληρή, Απάνθρωπη ή Ταπεινωτική Μεταχείριση ή Τιμωρία»

Στη συνάντηση, που διενεργήθηκε σε ομολογουμένως θετικό κλίμα, τέθηκαν επί τάπητος και διεξοδικά από την αντιπροσωπεία της ΠΟΣΓΚΑμεΑ, μείζονα ζητήματα προς επίλυση και προτάσεις προς υλοποίηση, ενώ ζητήθηκαν σαφείς δεσμεύσεις από την Υφυπουργό για την αντιμετώπιση τόσο των διαχρονικών, όσο και των πρωτοφανών, λόγω της πανδημίας, ζητημάτων, προβλημάτων και προκλήσεων που αφορούν και επηρεάζουν τη λειτουργία των δομών αυτών, όπως είχαν τεθεί υπόψη της με το από 13/12/2021 έγγραφο της ΠΟΣΓΚΑμεΑ.

Στον αντίποδα, σήμερα, και παρά τα περί του αντιθέτου προσδοκώμενα, «αγκάθι» σε αυτή την πορεία παραμένει η δίχως τέλος καθυστέρηση στη διευθέτηση, όχι απλώς του μόνιμου, στο οποίο αδιαμφισβήτητα παρεμβάλλονται χρονοβόρες διαδικασίες και διοικητικές απαιτήσεις, αλλά και του προσωρινού στεγαστικού ζητήματος του ΕΕΕΕΚ, αφού για τρία χρόνια, παρά τις εκατοντάδες οικογένειες μαθητών/τριών με αναπηρία στον Δήμο που βρίσκονται σε στάση αναμονής και κατανάλωσης ελπίδων για την εξεύρε&am