Εντούτοις, θεωρούμε σκόπιμο να θέσουμε υπόψη σας ορισμένα σημεία που περιέχονται σε επιμέρους άρθρα του Μέρους ΙΙΙ του σχεδίου νόμου, τα οποία εκτιμούμε ότι δέον είναι να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω επεξεργασίας και τα οποία πρωτίστως αφορούν τον προρρηθέντα πληθυσμό των εργαζόμενων γονέων και κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία. Ειδικότερα:

Σήμερα, τώρα, πιστεύουμε ακράδαντα πως για να έχουμε ενιαία και ισχυρή διαπραγματευτική παρουσία στο τραπέζι του διαλόγου, για την καλύτερη και ταχύτερη εξέλιξη, το αμεσότερο και καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ο μόνος τρόπος είναι η εξουσιοδότηση όλων των φορέων μελών μας στην ΠΟΣΓΚΑμεΑ για να εκπροσωπήσει τις ΣΥΔ που λειτουργούν οι φορείς – μέλη της Ομοσπονδίας μας.

Εντούτοις, η ατέρμων επανάληψη της πρακτικής αυτής σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποδεκτά εναλλακτική, ούτε ως επαρκής λύση, ούτε, ασφαλώς, ως άλλοθι για να συνεχιστεί η ραστώνη και οι καθυστερήσεις της πολιτείας και των εντεταλμένων προς τούτο οργάνων της για την αποτελεσματική διευθέτηση του ζητήματος.

Στο πλαίσιο της εν εξελίξει δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων με τίτλο: «Αναμόρφωση και Εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των λαϊκών αγορών και του υπαίθριου εμπορίου», η ΠΟΣΓΚΑμεΑ διατυπώνει, με το παρόν έγγραφο, τις παρατηρήσεις της αναφορικά με τις ρυθμίσεις που περιέχονται σε επιμέρους άρθρα του σχεδίου, όπως υποβλήθηκαν από την πλευρά της και στον διαδικτυακό τόπο 

Το ζήτημα επιλύεται μέσω της συμπλήρωσης των στοιχείων που περιέχονται στο Έντυπο «Αίτηση Δημιουργίας Λογαριασμού Μονάδας για Πρόσβαση στο Μητρώο Covid-19» (επισυνάπτεται) και απευθύνεται στην ΗΔΙΚΑ Α.Ε., ως εκτελούσα την επεξεργασία αναφορικά με τη λειτουργία του συστήματος αρχειοθέτησης του Εθνικού Μητρώου Ασθενών Covid-19, για λογαριασμό του Υπουργείου Υγείας.

Οι φορείς επισημαίνουν ότι λόγω της απουσίας δέσμευσής τους να συμβάλλονται με τις συγκεκριμένες ειδικότητες, για τις οποίες επιτρέπεται η πρόσβαση στο Μητρώο Ασθενών Covid-19, λ.χ. γενικής ιατρικής, παθολογίας, με βάση τους ρόλους και τα δικαιώματα που τους αποδίδει το Υπουργείο Υγείας, προσκρούουν σε εμπόδια ως προς τη δυνατότητα άμεσης συμμόρφωσης με την ακολουθητέα διαδικασία. 

Στον ίδιο ενεστώτα, το αλλαγμένο οικουμενικό τοπίο της υγειονομικής κρίσης ‘πυργώνει’ καινούριες ανασφάλειες για τα άτομα με αυτισμό: Πόσο ‘αδιάβροχη’ είναι η προστασία των ίδιων και των δικαιωμάτων τους στην ‘καταιγίδα’ των μέτρων και προτεραιοτήτων που προωθούν οι δυνάμεις της πανδημίας; Πόσο ανθεκτική θα παραμείνει, στις πολλαπλές πιέσεις που ασκούνται πάνω της, η όποια προοδευτική τροχιά διαγραφόταν πριν από την πανδημία; Πόσο πιθανό είναι, στα νέα ζητούμενα της κοινωνικής α&a